ఉద్యోగం వదిలేసి వ్యవసాయం చేస్తే....

ఈమధ్య నా బుర్ర లో మా వూరు వెళ్లి వ్యవసాయం చేసుకుందాం అని తెగ ఆలోచనలు వస్తున్నై. నేను చిన్నప్పటి నుంచి పొలం పనులకి వెళ్ళే వాడిని. పొలం వెళ్ళిన ప్రతి సారి  నాకు ఒక గొప్ప ఫీలింగ్.స్కూల్ కి వెళ్లి ఈవెనింగ్ వచ్చి మరి పొలం కి వెళ్లి మా పశువులకి గడ్డి తెచ్చేవాడిని.ఫిఫ్త్ స్టాండర్డ్ నుంచి చదువు అంతా ఇంక బైట సాగింది.కానీ ప్రతిసారి  సెలవులకి వచిన్నప్పుడు తప్పని సరిగా పొలం లోనికి వెళ్ళీ వాడిని. ఆలా ఇప్పుడు కూడా పొలం వెళ్తూ ఉంటాను .చిన్నప్పుడు మా నాన్న దుక్కి దున్నుతున్నప్పుడు నేను తీసుకొని వెళ్ళే చద్ది అన్నం చెట్టు కింద కూర్చొని ఉల్లి పాయ నంచుకొని తింటూ నా చదువు ఎలా సాగుతుంది అని క్లాసు లో మార్క్స్ ఎన్ని వస్తున్నై అని అడిగి ఇంక బాగా చదవాలి అని చెప్పే వారు. తను తింటున్న చద్ది అన్నం నేను కూడా ఉల్లిపాయ నంచు కొని తినేవాడిని.ఆ క్షణాలు ఇప్పుడు తలుచుకుంటే చాల గొప్ప ఫీలింగ్.ఇప్పుడు పెద్ద  పెద్ద హోటల్ కి వెళ్ళిన కలగడం లేదు.సాఫ్ట్వేర్ లో జాబు చేస్తున్న గాని ఇప్పుడు ఎప్పడు  వెలితి గా ఉంటున్నది. మొన్న సంక్రాంతి కి పొలం వెళ్లి నప్పుడు ఇంక ఒకటే అనుకున్న.ఎలాగైన కొంచం మనీ సాఫ్ట్వేర్ లో సంపాదించి వ్యవసాయం చెయ్యాలి అని .ఈ మాట ఇంట్లో చెపితే మేము పడుతున్న కష్టాలు చాలు నువ్వు కూడా అక్కర లేదు అని అన్నారు.ఇప్పుడు వ్యవసాయం చెయ్యాలి అంటే చాల కష్టం. పని వాళ్ళు దొరకడం లేదు, సరిగా వర్షాలు లేవు,కర్చులు పెరిగిపోయవి,రాబడి లేదు,పంట  పండి న రేట్ లేదు. ఇలా చాల చాల ప్రోబ్లమ్స్ చెప్పారు.,అసలు ఊరిలో కుర్రవాళ్ళ కి వ్యవసాయం చెయ్యడం కాదు కదా పొలం వెళ్ళడం కూడా తెలియడం లేదు.అందరు ఏదో ఒక పని చేసుకోవడానికి దగ్గర ఉన్న టౌన్ కానీ లేదా హైదరాబాద్ ,విశాఖపట్నం వాటి పెద్ద పెద్ద సిటీ కి వెళ్లి పోతున్నారు. 

ఇక్కడ సిటీ లో ట్రాఫ్ఫిక్ జామ్స్ తో ,బాస్ తో వేగలేక..,పెరిగిన ఇంటి రెంట్లు, కూరగాయలు, ఎడ్యుకేషన్ ఫీజు , ఇలా చాల చాల..కష్టాలు పడుతూ .జాబు  ఉంటుందో  ఉడుతుందో  అని ఒక టెన్షన్  పడుతూ ఉండడం కన్నా వూరు వెళ్ళిపోవడం బెటర్ అని పిస్తుంది.
ఉండలేక  నా మనసులో మాట ఇలా మీతో పంచుకుంటున్నాను.